NC BJIN CUT CHAPTER 3

  

 NC BJIN CUT CHAPTER 3 

       ฮันบินเอื้อมไปเปิดลิ้นชักตู้บนหัวเตียงออกก่อนจะหยิบกุญแจออกมา แล้วไขกุญแจที่ล็อคไว้กับโซ่ออกก่อนจะแก้โซ่ที่ล่ามข้อมือออกให้ก่อนจะจับข้อมือที่ขึ้นรอยแดงๆ และลากอีกคนโยนขึ้นไปบนเตียงอย่างแรง ก่อนจะตามไปคร่อมทับไว้

"โอ้ย!!.คุณ..อย่าน้ะ..อื้ออ"ไม่ทันจะได้เอ่ยอะไรริมฝีปากหนาก็ประทับจูบลงมา  อย่างไม่ทันตั้งตัว จินฮวานพยายามดันอกแกร่งให้ออกไปให้ห่างแต่ก็ไม่เป็นผล ตรงกันข้ามฮันบินยิ่งจูบหนักหน่อยมากขึ้นไปอีก ก่อนจะค่อยสอดดันลิ้นร้อนเข้าไปในโพรงปาก บดขยี้ริมฝีปากบางจนบวมเจ่ออย่างเอาแต่ใจ

งับ!!

"โอ้ย!!"จินฮวานใช้จังหวะที่ฮันบินกำลังเผลอจับปากตัวเอง เพราะเค้ากัดลิ้นของร่างสูงไป ก่อนจินฮวานจะผลักร่างสูงให้ถอยห่างไป ก่อนขายาวจะรีบวิ่งออกไปทางประตู..

หมับ!!

"มึงกัดกูหรอ!!มึง!!"แต่ก็ไม่ทันเสียแล้วเมื่อฮันบินคว้าเข้าที่ข้อมือเล็กก่อนจะบีบอย่างแรงด้วยความโมโหพร้อมกัยสายตาและน้ำเสียงราวกับจะฆ่าจะแกงกันเสียก็มิปาน

"ฮึก..โอ้ย..ผมเจ็บน้ะคุณอย่าทำฉันเลยน้ะ"

"มึงกล้ามากน้ะ..งั้นคืนนี้ก็อย่าหวังว่ามึงจะรอดเลย!!"

"กูจะไม่มีความเมตตาให้มึง!!"

เพี๊ยะ!!

ฝ่ามือหนาถูกฟาดลงไปอย่างแรงลงบนใบหน้าหวานจนหันไปตามแรงตบ จินฮวานรู้สึกได้ถึงกลิ่นคาวเลือดที่ไหลออกมาจากมุมปากของตนเอง  ก่อนฮันบินจะกระชากร่างบางลงบนเตียงนอนก่อนจะขึ้นคร่อมร่างบางเอาไว้ และหลังจากนั้น..

แขว่กก!!

   เสื้อยืดตัวบางถูกกระชากจนฉีกขาดไม่เป็นชิ้นดี ก่อนใบหน้าคมของร่างสูงจะเข้าไปซุกไซ้ยังซอกคอขาว

"อื้อ..อย่าน้ะคุณ"แขนเล็กดันไหล่อีกคนอย่างขัดขืนในการกระทำของร่างสูงออก แต่ก็ไม่เป็นผล ฮันบินรวบมือบางก่อนจะกดลงไปกับเตียง

ร่างสูงเริ่มไล่ลงมาเรื่อยๆและไม่ลืมที่จะขบเม้มวร้างรอยรักสีกุหลาบไว้ด้วย ไล่ลงมาตรงบริเวณหน้าอก ก่อนจะไล่ลงมาเรื่อยๆไปจนถึงหน้าท้องแบนราบ จนจินฮวานเผลอเกร็งหน้าท้องไปด้วยความเสียวซ่านกับสัมผัสใหม่

"อื้ออ..ฮึก..คะ..คุณพอเถอะน้ะ หยุดเถอะ"เอ่ยออกมาด้วยน้ำเสียงอ้อนวอนต่อปีศาจร้ายตรงหน้านี้อีกครั้ง

ถึงแม้มันจะไม่มีประโยชน์เลย..

"ชอบนักใช่ไหม..ที่เห็นกูโมโหแบบนี้ ชอบนักใช่ไหม..เวลาเห็นกูเป็นแบบนี้"เอ่ยออกมาด้วยน้ำเสียงเข้ม จินฮวานไม่ได้ตอบอะไรออกไปก่อนจะปล่อยให้น้ำตาไหลลงมาอาบแก้มทั้งสองข้างของเขา ก่อนร่างสูงจะเกี่ยวเอากางเกงขาสั้นของเค้านั้นออกไปจากเรียวขาสวย ก่อนจะโยนมันทิ้งไปอย่างไม่ใยดี

   เค้าเองก็ไม่รู้หรอกน้ะ ว่าฮันบินไปโมโหอะไรมา แต่ทำไมต้องมาพาลลงที่เค้าด้วย ทั้งที่เค้ายังไม่ได้ทำผิดอะไรมาแท้ๆ

ทำไมต้องเป็นเค้าที่เป็นที่รองรับอารมณ์ของตรงหน้านี่ด้วย

เค้าก็เป็นคนน้ะ

  ตอนนี้เรือนร่างของจินหวานเหลือเพียงชั้นในสีเทาแค่นั้น ก่อนฮันบินจะผละออกมาจากไล่เลียหนาท้องแบนราบ เป็นชะโลมเลียตั้งแต่ปลายนิ้วโป้งเท้าขึ้นมา และขบเม้มบนเรียวขาขาวจนเกิดรอยแดง

"ฮึก..อ่ะ..ค..คุณ"ถึงจะฝืนใจมากแค่ไหนแต่ก็ปฎิเสธไม่ได้เลยว่าจินฮวานเองรู้สึกเสียวมากแค่ไหนกับสัมผัสที่อีกคนมอบให้

"ค..คุณ..หยุดเถอะน้ะ"เอ่ยด้วยน้ำเสียงตะกุกตะกะ ก่อนจะชักเท้าหนี และพยายามจะถีบฮันบินออกไป แต่ก็ไม่เป็นผลเมื่อฮันบินดักทางเค้าได้หมด

"ดื้อจริงน้ะมึง.."เมื่อเห็นร่างบางเอาแต่ขัดขืนก็เริ่มทำให้เค้าหงิดหงุดขึ้นมาได้บ้าง ฮันบินยืนขึ้นเต็มความสูง ก่อนจะถอดเข็มขัดสีดำเงาออกมา และจัดการมัดข้อมือของจินฮวาน

"คุณ..คุณจะทำอะไร ปล่อยผมน้ะ"

"ครางให้มันดังๆเหมือนที่แหกปากโวยวายเเล้วฉันจะปล่อยนาย"

ฮันบินเอื้อมไปเกี่ยวขอบชั้นในของจินฮวานลงมา ก่อนจะถอดมันทิ้งไป ฮันบินยืนมองร่างบางที่เปลือยเปล่าอย่างไม่ละสายตา ผิวกายที่ขาวราวกับหิมะ เอวขอดสวย จนไม่สามารถทำให้ฮันบินอดใจได้อีกต่อไป

ยังไงคืนนี้นายก็ต้องเป็นของฉัน..

ไม่รอช้าริมฝีปากหนาถูกประทับลงบนริมฝีปากบางเบาๆก่อนจะเริ่มสอดดันลิ้นชื้นเค้ามาในโพรงปาก จากจูบธรรมดาก็เริ่มทวีความรุนแรงขึ้นเสียงน้ำลายแลกลิ้นกันอย่างเสียงดัง

"อื้อออ.."เมื่อร่างบางเริ่มขาดอากาศหายใจเเล้ว

ฮันบินผละริมฝีปากหวาน ก่อนจินฮวานที่กำลังจะกอบโกยอากาศเข้าปอดได้ไม่นาน ฮันบินก็จับร่างจินฮวานให้นอนพลิกคว่ำหน้าลงกับเตียง ก่อนฮันบินจะลุกออกมาปลดกระดุมเสื้อและถอดกางเกงของเค้าออกไปจนไม่เหลือเสื้อผ้าอาภรเลยสักชิ้น ก่อนจะจับสะโพกมนให้แอ่นขึ้นมา ก่อนสอดดันแกนกายทีเดียวครั้งเดียวโดยที่ไม่มีการเบิกทางใดๆทั้งสิ้น

"อ๊ากกกก..!! ฮึก..โอ้ย!เจ็บ!! เจ็บฮื้อออ"จินฮวานร้องลั่นกับความเจ็บที่เเล่นไปยังช่องทางด้านหลังที่ตอนนี้ฉีกขาด พน้อมกับเลือดที่ไหลลงมาตามเรียวขาสวยจนเลอะที่นอนกว้าง

"อ่าห์..แน่นมาก ตอดกูดีมาก..อืมมม.."

เอ่ยด้วยความสุขสมกับช่องทางรัก ต่าจากจินฮวานที่น้ำตาไหลออกมาเป็นสาย

"อย่าเกร็ง.."พูดจบสะโพกหนาก็เริ่มขยับเข้าออกช้าๆสองสามครั้ง พอให้ช่องทางได้คุ้นชิน จึงเร่งจังหวะให้เร็วขึ้น

"โอ้ย..เจ็บ ฮึก..ฮื้ออ"ร่างเล็กปล่อยโฮออกมาด้วยความเจ็บปวดจากช่องทางด้านหลังด้วยความที่ไม่คุ้นเคย

  ฮันบินดูจะไม่สนใจเลยว่าอีกคนจะเจ็บมากแค่ไหน เวลานี้เค้ารู้แต่เพียงว่าพอได้เข้าไปในตัวของร่างบางแล้วมันทำให้สติเค้าขาดผึ่ง

จนไม่สนใจเลยว่าจินฮวานจะเจ็บเเค่ไหน

   ฮันบินเริ่มขยับสะโพกให้เร็วขึ้นกว่าเดิม เมื่อเห็นช่องทางเริ่มคุ้นชิน สะโพกหนาจึงเริ่มกระแทกเข้าไปอย่างแรง จนจินฮวานที่ปิดปากไม่ให้ส่งเสียงน่าอายนั้นออกมา ก็ต้องร้องครางไม่เป็นภาษา

“อ่ะ..อ่ะ..อ้ะ”จากความเจ็บปวดเริ่มถูกความเสียวซ่านเข้ามาแทนที่

“อ่าห์..”เสียงทุ้มต่ำครางออกมาอย่างสุขในอารมณ์แห่งกาม ฮันบินซอยสะโพกถี่ยิบจนไปกระแทกจุดกระสั่น

“อ่ะ..อ่ะ..คุณ..คะ..คุณ ตรงนั้น”มือบางจิกลงไปกับผ้าปูที่นอนสีขาว ใบหน้าเชิดขึ้นด้วยแรงอารมณ์ ก่อนฮันบินจะกระตุกยิ้ม

“หึ..ตรงนี้หรอ”เอ่ยถามพรางกระแทกจุดเดิมซ้ำๆ

“ชะ..ใช่..อ่ะ”

“ครางชื่อฉันดังสิๆ”

“ฉันชื่อคิม ฮันบิน”

“ไม่!”จินฮวานปฎิเสธเสียงแข็ง

“นายแน่ใจน้ะ...งั้นคืนนี้..มันคงไม่จบแค่นี้แน่ๆ”เอ่ยจบฮันบินก็ซอยสะโพกถี่

“อ่ะ..ไม่ ก็ได้ๆ”เมื่อจินฮวานยอมทำตามที่ตนสั่ง นั้นำให้ฮันบินกระตุกยิ้มอีกครั้ง

ยังไงเค้าก็ถือไพ่เหนือกว่าอยู่แล้ว

“อ่ะ..ฮันบิน…ผะ..ผม..ไม่ไหวแล้ว”เมื่อร่างบางครางเป็นชื่อร่างสูง ก่อนจะปลดปล่อยออกมาก่อน

“อ่าห์..”

      ฮันบินซอยสะโพกอีกสองสามครั้งก่อนจะปล่อยน้ำรักสีขาวขุ่นเต็มช่องทางรักจนไหลเยิ้มลงมาตามเรียวขาสวย จินฮวานลมลงไปกับเตียง พร้อมกับเปลือกตาหนักๆที่เตรียมจะปิดด้วยความเหนื่อยล้า

ฟึ่บบบ!!

ร่างบางที่กำลังหมดสติก็ต้องสะดุ้งเมื่อฮันบินจับร่างบางให้นอนหงาย และเริ่มขยับแกนกายอีกครั้ง

“ไม่น้ะ..คุณ..ผมไม่ไหวแล้ว”

“ฉันยังไม่ให้นายนอน..นายก็ไม่มีสิทธ์นอน”

“ครางดังๆแบบเมื่อกี้ด้วยล้ะ เพราะไม่อย่างนั้นฉันจะไม่เลิกเด็ดขาด”ฮันบินเอ่ยออกมาด้วยความเอาแต่ใจ จินฮวานได้แต่นอนร้องไห้ ว่าเมื่อไหร่จะผ่านพ้นคืนนี้ไปสักที..

ทอร์ค :: เอ็นซีจบแล้ววว ที่เหลือไปมโนต่อกันเอาเองงิ้งิ้5555 คือเกินกำหนดมาประมาณ2วันได้แล้วมั้ง ต้องขอโทษด้วยน้า ว่าอย่างที่บอกว่าไม่ค่อยถนัดฉากพวกนี้เท่าไหร่ แต่ไรท์ก็บอกตัวเองน้ะว่าคงจะไมเกินวันพฤหัสแน่นนอนเพราะศุกร์เสาร์ไม่ว่างค้า ไปคอนวันเสาร์ไปเซ็นเวิลวันศุกร์ เจอทักได้ฮิ้ทวงฟิคได้ ส่วนแชปต่อไปคงได้ลงวันอาทิตย์น้ะก้ะ เอ็นซีตอนนี้ค่อนข้างแปลกๆเพราะรีบมากๆ ขออภัยด้วยน้า อย่าลืมติดแท็ก #ฟิคอะโทรเชิส ด้วยน้า เม้นด้วยก็ดีน้ะ แล้วเจอกันแชปหน้าน้ะ...รัก<3